Na oficjalnej stronie StarWars.com opublikowano kolejny fragment książki Star Wars: Last Shot, opowiadającej o przygodach młodego Hana Solo i stanowiącej wprowadzenie do filmu Han Solo. Gwiezdne Wojny – Historie.

Poniżej znajdziecie przygotowane przez nas tłumaczenie.

„- Co to było… – wrzasnął Han, a potem za drzwiami rozległ się odgłos strzału z blastera.

Był już na podłodze, zanim w ogóle zdał sobie sprawę, że skoczył w poszukiwaniu osłony. Ponad nim, Maz wydawała pośpiesznie rozkazy, gdy kilku nielicznych gości krzyczało i schylało się pod stołami. Sana przeskoczyła obok, oddała dwa strzały w kierunku drzwi i spojrzała na Hana. – Idziesz?

Kolejny strzał zamigotał, a potem uderzył w bar tuż przy głowie Hana. – Idę! – krzyknął, podnosząc się gwałtownie i biegnąc ku tylnemu wyjściu za Saną. – Kogo wkurzyłaś tym razem? – zapytał, gdy wybiegli na zewnątrz w gęstą noc Takodany.

– Łowcy nagród – powiedziała Sana – dość nieprzyjemni.

– A są jacyś przyjemni?

Ściana obok Hana eksplodowała, obrzucając ich oboje odłamkami, na co zareagowali uskoczeniem ze ścieżki. – To nie był zwykły blaster – powiedział Han, zerkając w górę. Okrutna gadzia twarz wychynęła z oświetlonych drzwi. – Zadarłaś z Trandoshaninem?

– Powiedziałam ci, że to nieprzyjemni łowcy nagród – odparła Sana.

Stwór podniósł swoją wyrzutnię, a potem coś wielkiego trzasnęło go od tyłu. Frapsen. Cała szóstka ramion Frompratha zacisnęła się na łowcy nagród, po czym obaj upadli naprzód pośród przekleństw i wycia. Trzy kolejne postacie wyskoczyły z knajpy Maz, ostrzeliwując ich blasterami.

– Biegnij! – Sana wykrzyknęła. – Teraz!

Opuścili cichą boczną ulicę, skręcili ostro w lewo i przeszli przez główny plac w kierunku zadokowanego statku kosmicznego. Cały świat nagle skupił się na nich, gdy tylko zaczęła się kanonada blasterowego ognia, a godziny, które to wszystko poprzedzały, wydawały się teraz jedynie bolesnym wspomnieniem.

– Sokół gotowy? – zapytała Sana.

– Zawsze, siostro. Zawsze.

– A ty?

– Zazwyczaj, siostro. Zazwyczaj.

Przeszli między gungańskim frachtowcem i dwiema korwetami, przykucnęli przy podwoziu jakiegoś nieudolnie zaparkowanego promu, a potem wpadli na trap Sokoła.

– Chewie! – Krzyknął Han, przechodząc nad stertą starych ubrań, niewielkim stosem butelek oraz beczą w stronę kokpitu. – Chewie, gdzie jesteś? Musimy…

Silniki dudniły, gdy Han osunął się na siedzenie obok futrzastego drugiego pilota. – No cóż, jesteś – mruknął, klikając coś przy komputerze nawigacyjnym i przygotowując hipernapęd. – Co tak długo?

Chewie zaszczekał z irytacją, a potem ryknął, wskazując coś ręką. Łowcy nagród wpadli do doku, a strzały z blasterów zasypały Sokoła wraz z otaczającymi go statkami.

– Sana! – Han krzyknął przez ramię. – Będziemy cię potrzebować…

Sokół wypluł serię strzałów, rozpraszając łowców nagród.

– Na działku… – dokończył Han. – Cóż, w porządku. Cieszę się, że wszyscy czują się jak w domu. Pociągnął akcelerator i pozwolił, by ryczące silniki go napełniły. Przestrzeń kosmiczna czekała, ten niemożliwy ogrom, pusty jak jego serce, gdzie może być całkowicie wolny.

Pod warunkiem, że po drodze nie zostaną wysadzeni w powietrze.

Więcej wybuchów wstrząsnęło Sokołem, kiedy krążyli po niebie, po czym przelecieli nad starożytnymi murami zamku Maz i tańczącymi refleksami jeziora Nymeve.

– Co ty, u licha, ukradłaś, Sana? – zażądał odpowiedzi Han, kiedy opuszczali pole grawitacyjne Takodany i wyszli w przestrzeń kosmiczną.

Przez komunikator rozległ się chichot. – No cóż…

Chewie wydał kolejny ostrzegawczy warkot, gdy na ekranie radaru pojawiły się trzy kropki.

– Tak, jeden z nich był Trandoshaninem – powiedział Han. – Czemu?

Chewie warknął raz jeszcze i nacisnął guzik.

– Dlaczego zwalniamy?! – krzyknęła Sana przez komunikator.

– Dobre pytanie, Chewie – bąknął Han. – Dlaczego zwalniamy?

Sokół zakołysał się, gdy zbliżające się statki rozpoczęły laserowy ostrzał.

– Chewie! – krzyknął Han.

Wookiee trzasnął pięściami w panel kontrolny i ryknął.

– Nie, nie możemy zawrócić – powiedział Han. – Nie obchodzi mnie, co Trandoshanie zrobili Wookieemi. Okej, spokojnie, spokojnie! Oczywiście obchodzi mnie, co zrobili, ale nie możemy nic z tym teraz zrobić, Chewie. Mamy ładunek do dostarczenia i zapłatę do odebrania, nie mamy też siły ognia, której potrzeba, by walczyć z tymi kolesiami. Jasne?

Chewie burknął, a Sokół znów przyśpieszył.

– Obiecuję, że uporamy się z tymi gadzimi świrami za jakiś czas, dobrze?

Chewie zaryczał.

– W każdym razie – powiedziała Sana przez komunikator – te dwa statki za nami…

– Myśliwce TIE? – wrzasnął Han, wpatrując się w monitor. – Chewie, zrób skok! – Sokół zatrząsł się, zamigotały światła w kokpicie i naraz rozległo się kilka alarmów. – Chewie, zabierz nas stąd!

Chewie ryknął, trzaskając w panele kontrolne. Gwiazdy przekształciły się w wydłużone paski, a Han odetchnął po raz pierwszy od wielu godzin.

Chewbacca mruknął coś pod nosem, a Han potrząsnął głową. – Nie żartuj – włączył komunikator. – Sana!

– Nie musisz krzyczeć – powiedziała Sana, zaglądając do kokpitu. – Jestem tutaj.

Han i Chewie odwrócili się i spojrzeli na nią. – Masz nam sporo do wyjaśnienia.”

Przy okazji warto wspomnieć, iż nadmieniona we fragmencie Sana zadebiutowała w marvelowskim komiksie Star Wars 6/2015, gdzie została przedstawiona jako dawno zaginiona żona Hana Solo. Ostatecznie okazało się, że był to podstęp, który Solo i Starros uknuli, jako część większego planu. Starros od tamtego czasu została stałą bohaterką komiksów, biorąc udział w przygodach z Hanem, Lukiem, Leią, Chewiem, C-3PO i R2-D2.

Książka Star Wars: Last Shot zadebiutuje za Oceanem 17 kwietnia. Nie znamy daty polskiej premiery.

Poprzedni fragment powieści w naszym tłumaczeniu znajdziecie tutaj.

Rozważ wsparcie nas poprzez Patronite. Wszelkie środki, które dzięki Tobie uzbieramy, przeznaczymy na rozwój naszego portalu. Szczegóły po kliknięciu w odnośnik poniżej. Dziękujemy!

Napisane przez Mikołaj Sałasiński

"Gwiezdne Wojny" to moja długoletnia pasja, praktycznie od dziecka nie mogę się od nich oderwać. Choć lat już przybyło, dziecięca radość na widok wskrzeszenia marki odżywa i wręcz buzuje. Zobacz wszystkie wpisy, których autorem jest Mikołaj Sałasiński